| Bijkomende info |  | |
| Bron humane referentiewaarden | | |
| Controle grenzen voor resultaten | | |
| Doorbelwaarde | | |
| Weergave resultaat | | |
| Omrekeningsfactor | | |
| Prijs | | Nomenclatuur: art24bis: deze bepaling kan slechts worden uitgevoerd: éénmaal per patiënt namelijk voor de start van een behandeling. |
| Opmerking | | Voor zwak positieve stalen (< 2106 IU/mL) kan er geen betrouwbare genotypering worden uitgevoerd.
Deze test differentieert accuraat de HCV genotypes 1, 1a, 1b, 2, 3, 4, 5 en 6.
De typering van non-a/non-b genotype 1, nieuwere varianten en recombinante stammen is minder betrouwbaar. Gelieve een microbioloog te contacteren indien verdere typering noodzakelijk is.
|
| Wetenschappelijke betekenis | | Het Hepatitis C virus (HCV) is een 50 nm groot, enkelstrengs RNA-virus met een lipide envelop dat hepatocyten infecteert. Het wordt geklasseerd binnen de familie van de Flaviviridae. HCV komt alleen voor bij mensen en (experimenteel) bij enkele genetisch sterk verwante primaten zoals chimpansees.
De besmetting met hepatitis C gebeurt voornamelijk via parentale weg (bloed en bloedproducten, prikaccidenten). De overdracht via sexueel contact of bij de geboorte is veel minder belangrijk (<5%). Meer dan 50% van de HCV-geïnfecteerde patiënten ontwikkelt chronische hepatitis, hetgeen vaak leidt tot levercirrose en levercarcinoma.
HCV is zeer heterogeen. Minstens 8 HCV genotypes met tal van subtypes werden geïdentificeerd. Deze genotypes zijn niet uniform over de wereld verdeeld. Ook verschilt de verdeling van genotypes per transmissieroute. De keuze van antivirale middelen wordt onder andere gebaseerd op het HCV-genotype, de HCV-virale load, de mate van leverfibrose/cirrose en het succes van een eventueel eerdere HCV-behandeling. De HCV-virale load-bepaling wordt gebruikt om het effect van de therapie te meten. |